وبلاگ شخصی فائزه

کهکشان راه شیری شب ها در آسمانی کاملا تاریک به دور از نور ماه و آلودگی نوری به صورت نوار سفید کمرنگ در آسمان دیده میشود پهنای این نوار تقریبا سی درجه است راه شیری کهکشانی مارپیچی را میتوان به یک دیسک یا قرص تشبیه کرد بخش اصلی اجزای تشکیل دهنده کهکشان ستاره ها گاز و غبار در غالب بازوهای مارپیچی در سطح تخت این دیسک را در برگرفته اند این ساختار مارپیچی تنها در صورت قابل مشاهده است که بیننده ای در خارج کهکشان از روبه رو به آن نگاه کند ما به عنوان بیننده ای که از داخل صفحه کهکشان را به صورت نوار دایره ای شکل مقدار کمی از ستارگان دور تا دور خود میبینیم این همان راه شیری است که شب ها در آسمان میبینیم اجزای واقع در هاله کهکشان را نیز که تراکم کمتری دارند به صورت ستارگانی مجزا در سایر قسمت های آسمان مشاهده میکنیم به این ترتیب علاوه بر نوار شیری رنگ مورد اشاره تمام ستارگان دیگری نیز که با چشم غیر مسلح در آسمان میبیینم متعلق به کهکشان راه شیری هستند و این نوار نورانی تنها نشانگر آن دسته از ستارگان راه شیری است که در راستای صفحه کهکشان قرار گرفته اند 

بخش هایی از راه کهکشان که تاریک به نظر میرسند به علت وجود گاز غبار میان ستاره ای است که مانع از رسیدن نور ستارگان زمینه به چشم ما میشود

درخشندگی سطحی کهکشان راه شیری کم است و تنها در آسمانی با حد قدر 5.1 یا بیشتر قابل رویت است به این ترتیب در مناطق شهری و حومه که آلودگی نوری قابل توجهی وجود دارد و همچنین در شب هایی که ماه در آسمان نور افشانی میکند دیدن آن ممکن نیست بخش قابل رویت صفحه کهکشان راه شیری گسترده ای شامل 30 صورت فلکی را در آسمان اشغال کرده است مرکز کهکشان در صورت فلکی کمان قرار دارد که از سایر بخش های پرنورتر است

صفحه کهکشان با دائرة البروج یا همان صفحه مداری زمین صفحه منظمومه شمسی تقریبا زاویه ای 60 درجه میسازد